Een opvallend gevleugeld schepsel klieft tijdens het Jupiler Pro League-seizoen 2021/22 door het Belgische luchtruim. Elke speeldag kiest het zo fris als een hoentje één wedstrijd uit, waarbij de hoofdvogel steevast wordt afgeschoten. Maak kennis met avis tactici, de tactiekvogel. Telkens zal dit gevederd voetbaltechnisch meesterbrein een opvallende tactische zet, een innovatief spelsysteem of een geniale wedstrijdkantelende ingreep vanuit de nok van het stadion met een adelaarsblik bestuderen en via dit platform aan u kenbaar maken. Eén ding is zeker: van de Kehrweg tot de Diaz Arena is elke stuntelige oefenmeester een vogel voor de kat.

Vanop het dak van het Regenboogstadion zag ik bij de start van het post-Dury-tijdperk nog eens een innovatief staaltje tactiek, en dat in een competitie met veel copycatgedrag: Jelle Vossen acteerde als valse negen. Een rol die hij bij momenten al vervulde dit seizoen, maar afgelopen weekend binnen een veel consequenter systeem tot een goed einde moest proberen brengen. Hoewel de tactische keuze niet rechtstreeks aan de basis lag van een van de treffers van Essevee, blijft het interessant om even te kijken naar de hoe en waarom.

Wat de inspiratiebron betreft, moeten we allicht kijken naar het Liverpool van Jürgen Klopp. En dan vooral met Firmino-Salah-Mané als invulling van de aanvallende drietand. De nummer negen (Firmino, Vossen) is in de praktijk een bij balverlies en in de opbouw lager spelende draaischijf, terwijl de flankaanvallers (Salah, Mané, Dereck Kutesa, Jean-Luc Dompé) de eigenlijke spitsen zijn die hoog en vrij centraal blijven hangen. Zo kunnen de ‘wingers’ hun snelheid gebruiken, zowel op de tegenaanval als bij het bespelen van de ruimtes tijdens dominante wedstrijdfases. De schaduwspits moet vooral verdelen en vervolgens opduiken.

Of Vossen de kwaliteiten van een traditionele nummer tien heeft, is een ander verhaal, maar het kunnen opduiken is absoluut een voordeel voor hem. Hij is immers niet de pure krachtbonk die veel duels wint vanuit stilstand in de zestien. Loopacties timen om vervolgens zijn koptalent te benutten, ligt hem beter en net dat aspect wordt gefaciliteerd door het systeem.

Een ander element heeft betrekking op een van de wezenskenmerken van de Jupiler Pro League. Vaak zijn counters belangrijker dan een verzorgde opbouw van de doelman tot de overkant, en dan is het belangrijk om veel volk in de juiste zones te hebben. Het is simplistisch uitgelegd, maar meestal is het in België genoeg om de bal op de ene of de andere manier in de buurt van het halve maantje te krijgen en dan via enkele passes of acties tot een kans te komen. Ook bij het Antwerp van Brian Priske zien we dat er veel belang wordt gehecht aan het opstellen van een compact aanvalstrio.

Heeft Zulte Waregem de perfecte ploeg om zo’n speciale 4-3-3/4-3-1-2 te hanteren? Dat valt best mee. Ibrahima Seck kan die box-to-box-positie redelijk aan, en als Laurens De Bock zijn kwaliteiten als offensieve flankverdediger terugvindt, moet Essevee er met dit systeem in slagen omboven de degradatiestreep te eindigen dit seizoen.

Nog even een persoonlijke mededeling: na 20 edities van deze rubriek is het nu tijd voor mijn wintertrek naar het warme zuiden. Tenzij ik opeens verliefd wordt op het voetbal in La Liga, hoor je later nog wel wat van mij.

Eerder verschenen:

Advertentie